روش درخواست در-قانون جذب واقعی
قانون درخواست
مقدمه :
همانطور که می دانید ، قانون جذب ، متشکل از مجموعه ای از قانون ها است که همیشه گفته ایم که بهتر است به آن بگوییم ، قوانین جذب.
یعنی مجموعه قانون هایی که باعث می شود ، ما جذب چیزی بشویم.همین جا نیز این نکته تکراری را مجددا یادآور بشویم که بسیاری از اساتید و مدرسین قانون جذب می گویند که اگر چنین بکنید یا فلان باور یا فکر را داشته باشید ، مثلا فلان اتفاق را جذب زندگی خود می نمایید.
همانطور که همیشه گفته ایم ،مجددا هم یادآور می شویم که ما هیچ چیز را جذب نمی کنیم بلکه این خود ما هستیم که بر اثر یکسری باور ها و افکار و … جذب چیزی می شویم .
مثال ) کسی که مرتب در مورد مواد مخدر حرف می زند ، هیچوقت از آسمان مقدار مواد مخدر وارد زندگی یا بهتر بگوییم جذب زندگی او نمی شود ، بلکه این خود آن شخص است که بر اثر زدن این حرف ها و این افکار جذب موارد مخدر می شود ، یعنی بطرف مواد کشیده می شود .شاید در عمل فرقی نداشته باشد ،ولی از نظر فلسفی و منطقی که بین ارتباط اجزاء واتفاقات است ، خیلی خیلی فرق است .(که بعدا در مورد آن حرف خواهیم زد).فقط همین قدر بگوییم که وقتی بگوییم که فلان اتفاق جذب زندگی من شد ، در واقع ناخودآگاه داریم به اشیاء و اتفاقات ، جان می دهیم و برای آن قدرتی ، در کنار قدرت خداوند قائل می شویم .(فعلا همین قدر داشته باشیم تا در جای خودش بتفصیل آنرا باز خواهیم کرد)
در ادامه باید بگوییم که یکی از مجموعه قوانینی که در جذب وجود دارد ، که اتفاقا یکی از مهمترین هاست ، قانون درخواست است.یعنی هر انسانی در واقع جذب چیزهایی می شود که آنها را از خداوند (که البته بعضی از مدرسین به اشتباه می گویند از کائنات ) درخواست می نمایند.
یعنی ما چیزهایی را (خواسته یا ناخواسته ) وارد زندگی خود می نماییم که آنها را درخواست کرده باشیم .البته همانطور که می دانید درخواست کردن ، بر دو نوع است :
1) درخواست های ارادی
2) درخواست های غیر ارادی
در این جلسه قصد داریم تا در مورد درخواست های ارادی بحث کنیم
معمولا مردم و عوام به گفتارها و کلامی که بصورت ارادی و و با نیت از قبل از خداوند ( نه کائنات) تقاضا می نمایند،درخواست می گویند.
البته شاید بپرسید که مگر می شود کسی بصورت غیر ارادی از خداوند هم درخواستی داشته باشد ؟
بله می شود .
و جالب اینجاست که اکثر دررخواست های ما ، از همین نوع هستند یعنی از نوع درخواست های غیر ارادی هستند.
مثلا زمانیکه کسی برای سرگرمی یا خنک کردن دلش مرتب پشت سر دیگران غیبت می کند و یا به دیگران افترا می بندد ، در واقع مثل این است که این فرد بصورت غیر ارادی دارد درخواست عذاب می کند و اتفاقات بد و همان عواقبی که برای غیبت کردن لحاظ شده است ، را به زندگی خودش دعوت مینماید .
در واقع در این مثال حرف زدن های منفی ، مثل غیبت کردن ، دشنام دادن ، افترا و تهمت زدن ، همه این ها در واقع مصداق همان جذب اتفاقات منفی برای زندگی خود هستند.
درخواست های ارادی در خصوص ثروت
جذاب ترین بخش درخواست کردن و تحقق اهداف ، برای بیشتر مردم جهان “درخواست های مال و ثروت ” است ،و اتفاقا مشهودترین و بارزترین تحقق های اهداف انسان ها نیز در همین زمینه ، مال و ثروت است .
مثلا کسیکه از خداوند درخواست اعتماد بنفس یا عزت نفس بیشتری نموده است ، اینکه چگونه خودش یا دیگران متوجه این تغییر و بیشتر شدن اعتماد بنفس وی شوند خیلی خیلی سخت و دشوار است .زیرا زیاد شدن اعتماد بنفس خیلی مشهود نیست .
ولی کسی که درخواست افزایش مال و ثرت را از خدای خود داشته است ،مردم از روی ماشینی که تغیر داده است یا برند لباس هایی گرانقیمتی که از یک زمانی به بعد می پوشد ،متوجه می شوند که درخواست های ثروت و مال او تحقق یافته است .و این بزرگترین تفاوت بین درخواست های مشهود و نامشهود می باشد.زیرا المان های تشخیص افزایش یا کاهش هدف های غیر فیزیکی (غیر مادی ) معمولا خیلی سخت است.
چگونه می توانیم درخواست های مالی داشته باشیم ؟
همانطور که می دانید مردم هر دین و مسلک یا آیین ،و مذهبی ، حسب نوع نگرش و باورهایی که دارند از روش های خاصی برای درخواست های خود ، از جمله درخواست های مالی اشان استفاده مینمایند.
مثلا شاید در بعضی از فیلم ها دیده باشید که مثلا مردمان کشورهای آفریقایی طبق آیین های بومی خودشان بدور یک آتش می چرخند و دست جمعی سرودهایی مذهبی با زبان خودشان را می خوانند و بر این باور هستند که اجرای این آیین و مراسم برای حل مشکلات و بدست آوردن ثروت و گشایش در کارهایشان ،کارساز است .
حال با توجه به این مقدمه نسبتا کوتاه ، ما که از فرهنگی چند هزار ساله و آخرین دین آسمانی ، یعنی دین اسلام برخوردار هستیم ، چگونه باید این درخواست خود را انجام دهیم که هم کار خود را بنوعی انجام داده باشیم و هم اینکه ، بتوانیم با توجه به داشته هایی که بیان کردیم ، این مورد را در شان و منزلت این ارج و این جایگاه انجام داده باشیم و از طرفی هم به نتیجه برسیم ؟
مطمئنا با توجه به عقبه بسیار ارزشمند و گرانبهایی که چه به لحاظ ایرانی بودنمان و چه به لحاظ مسلمان بودنمان ، داریم ، باید از این گنج گرانبها نهایت استفاده را بنماییم .
البته این حرف به این مفهوم نیست که به عقاید و باورهای سایر فرهنگ ها توهین یا بی اهمیتی کنیم .
کماکه امیرالمومنین حضرت علی (ع) ، اولین پیشوای ما شیعیان می فرماید :ننگر که گفته است ،بنگر چه گفته است .
یا خداوند در قرآن آیه 18 سوره زمر می فرماید :
« فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ »
بشارت ده به کسانی که سخنان را می‌شنوند و از نیکوترین آنها پیروی می‌کنند آنان کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده، و آنها خردمندانند
حال با توجه به این مطالب و ، دلیل روشن و کلام قرآن شاید راه و روش هایی هم از دیگر روانشناسان یا اندیشمندان در زمینه نحوه درخواست کردن ،مخصوصا درخواست کردن در حوزه مالی و ثروت آمده باشد ، و شاید هم بعضی از آنها از نظر بعضی ها درست آمده باشند ،ولی طبق فرموده پروردگار که تمامی قوانین جذب واقعی نشان از یکتاپرستی ،شکرگزاری ، مثبت اندیشی و … می باشد ،ما بسراغ بهترین آنها رفته ایم و در اینجا نمونه هایی از جملاتی که در واقع تکنیک ها و روش هایی برای درخواست های مالی است را برای شما آورده ایم .
چهل حدیث (40 تکنیک) برای درخواست ثروت از خداوند :
۱ امام على عليه السلام :اَعْلَمُ النّاسِ بِاللّه‌ِ اَكْثَرُهُمْ لَهُ مَسْاَ لَةً ؛
خداشناس‌ترين مردم، پر درخواست‌ترين آنان از خداست .غرر الحكم ، ح ۳۲۶۰
خداشناس‌ترين مردم، پر درخواست‌ترين آنان از خداست .غرر الحكم ، ح ۳۲۶۰
۳ امام سجاد عليه السلام :اَوْحَى اللّه‌ُ ـ تَبارَكَ وَ تَعالى اِلى داوُودَ عليه السلام : يا داوُودُ اذْكُرْنى فى اَيّامِسَرّائِكَ كَى اَسْتَجيبَ فى اَيّامِ ضَرّائِكَ ؛
خداوند تبارك و تعالى به داوود عليه السلام وحى فرمود : اى داوود! در روزهاى خوشى‌ات مراياد كن ، تا در روزهاى رنج و ناخوشى‌ات ، تو را پاسخ گويم.جامع الاحاديث الشيعة ، ج۱۵، ص۲۰۷،ح ۲۹
۴ پيامبر صلى الله عليه و آله :مَنْ اَرادَ اَنْ تُسْتَجابَ دَعْوَتُهُ وَ اَنْ تُـكْشَفَ كُرْبَتُهُ ، فَلْيُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ ؛
هر كس مى‌خواهد دعايش مستجاب و غمش از بين برود، بايد گره از كار گرفتارى باز كند.مسند ابن حنبل ، ج ۲، ص ۲۴۸، ح ۴۷۴۹
۵ پيامبر صلى الله عليه و آله :اِذا اَرادَ صاحِبُكُم اَن لا يَسْاَ لَ رَبَّهُ اِلاّ اَعْطاهُ ، فَلْيَياَس مِنَ النّاسِ كُلِّهِمْ ، ولا يَكونَنَّ لَهُ رَجاءٌ عِنْدَ غَيْرِ اللّه‌ِ فَاِذا عَلِمَ اللّه‌ُ ذالِكَ مِنْ قَلْبِهِ لَمْ يَسْاَ لْهُ شَيْئا اِلاّ اَعْطاهُ ؛
هر گاه يكى از شما خواست كه آنچه را از پروردگارش درخواست مى‌كند ، به او بدهد ،بايد از همه مردم چشم اميد بركَند و به غير خدا هرگز اميدى نداشته باشد . پس هرگاهاين از قلب او بر خدا عيان شد، هر چه را از وى بخواهد، به او مى‌دهد.تيسير المطالب ، ص ۲۳۵
۶ امام على عليه السلام :قُلْتُ : اَللّهُمَّ لا تُحوِجنى اِلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ ، فَقْالَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى الله عليه و آله : يا عَلىُّ،لا تَقولَنَّ هكَذا ، فَلَيسَ مِنْ اَحَدٍ اِلاّ وَ هُوَ مُحْتاجٌ اِلَى النّاسِ . فَقُلْتُ : يا رَسولَ اللّه‌ِ ، فَمااَقولُ ؟ قالَ : قُلْ : اللّهُمَّ لا تُحوِجْنى اِلى شِرارِ خَلْقِكَ. قُلْتُ : يا رَسولَ اللّه‌ِ وَمَنْ شِرارُخَلْقِهِ ؟ قالَ : الَّذينَ اِذا اَعطَوا مَنّوا وَ اِذا مَنَعوا عابوا ؛
من گفتم : بار خدايا ! مرا محتاج احدى از خَلقت مگردان . پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهفرمودند :اى على چنين نگو ؛ زيرا هيچ كس نيست ، مگر آن‌كه به مردم نيازمند است . گفتم : پسچه بگويم ، اى پيامبر خدا؟ فرمودند بگو : بار خدايا! مرا نيازمند بَدانِ خلقت قرار مده.گفتم : اى پيامبر خدا ، بَدان خلق خدا كيانند؟ فرمودند : كسانى كه هر گاه چيزى بدَهند ،منّت گذارند و هر گاه ندهند ، بد گويند.تنبيه الخواطر ، ج ۱، ص ۳۹
۷ پيامبر صلى الله عليه و آله :اُتىَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى الله عليه و آله وَ هُوَ قاعِدٌ فِى ظِلِّ الْحَطيمِ بِمَكَّةَ ، فَقيلَ : يا رَسولَ اللّه‌ِاُتِىَ عَلى مالِ اَبى فُلانٍ بِسَيْفِ الْبَحرِ فَذَهَبَ . فَقالَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى الله عليه و آله : ما تَلَفَ مالٌ فى بَرٍّوَ لا بَحرٍ اِلاّ بِمَنْعِ الزَّكاةِ فَحَرِّزوا اَمْوالَكُم بِالزَّكاةِ ، وَ داووا مَرْضاكُمْ بِالصَّدَقَةِ وَ ادْفَعواعَنْكُمْ طَوارِقَ البَلاءِ بِالدُّعاءِ فَاِنَّ الدُّعاءَ يَنْفَعُ مِمّا نَزَلَ وَ مِمّا لَمْ يَنْزِلَ ما نَزَلَ يَكْشِفُهُ وَ مالَمْ يَنْزِلْ يَحْبِسُهُ ؛
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، در سايه حَطيم در مكّه نشسته بودند كه شخصى آمد و گفت : اىپيامبر خدا ! اموال فلانى در ساحل دريا ، دچار حادثه شد و از بين رفت . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمودند : هيچ مالى در خشكى و دريا تلف نشد ، مگر به سبب ندادن زكات . پس ، اموال خود را با دادن زكات ، حفظ نماييد و بيمارانتان را با صدقه دادن درمان ومصيبت‌هاى بلا را با دعا كردن از خود رفع كنيد ، كه دعا براى آنچه نازل شده و نازل نشده ،سودمند است : آنچه نازل شده ، برطرف مى‌كند و از آنچه نازل نشده ، جلوگيرى مى‌نمايد.الدعاء للطبرانى ، ص ۳۱، ح ۳۴
۸ امام على عليه السلام :ما زالَتْ نِعْمَةٌ وَ لا نَضارَةُ عَيْشٍ اِلاّ بِذُنوبٍ اِجْتَرَحوا اِنَّ اللّه‌َ لَيْسَبِظَلاّمٍ لِلْعَبيدِ ، وَ لَوْ اَ نَّهُمُ اسْتَقْبَلوا ذالِكَ بِالدُّعاءِ وَ الاِْنابَةِ لَمْ تَزُل وَ لَوْ اَنَّهُمْ اِذا نَزَلَتْ بِهِمُالنِّقَمُ وَ زالَت عَنْهُمُ النِّعَمُ فَزِعوا اِلَى اللّه‌ِ عَزَّوجَلَّ بِصِدْقٍ مِن نيّاتِهِمْ وَ لَمْ يَهِنوا وَ لَمْيُسْرِفوا ، لاََصْلَحَ اللّه‌ُ لَهُمْ كُلَّ فاسِدٍ وَ لَرَدَّ عَلَيْهِمْ كُلَّ صالِحٍ ؛
هيچ نعمت و شادابى زندگى‌اى نابود نشد، مگر به سبب گناهانى كه صاحبانش مرتكب شدند . خداوند هرگز به بندگان ستم نمى‌كند . اگر با دعا و ناله به استقبال بلامى‌رفتند ، آن نعمت‌ها و خوشى‌ها نابود نمى‌شدند ، اگر زمانى كه عذاب برايشان فرود آمد و نعمت‌هايشان را گرفت، با نيّت پاك به خداوند عزّوجلّ پناه مى‌بردند و سستى وزياده‌روى (و ستم بر خويشتن) نمى‌كردند ، بى‌گمان خداوند ، نابسامانى آنان را به سامان مى‌آورد و خوبى‌ها را به ايشان بازمى‌گرداند.خصال ، ص ۶۲۴، ح ۱۰
۹ روى أنَّ موسى عليه السلام:اِستَسقى لِبَنى اِسرائيلَ حينَ اَصابَهُم قَحْطٌ فَاَوحَى اللّه‌ُ تَعالىاِلَيهِ : اِنّى لا اَستَجيبُ لَكَ وَ لا لِمَنْ مَعَكَ وَ فيكُمْ نَمّامٌ قَدْ اَصَرَّ عَلَى النَّميمَةِ ؛
در روايت آمده كه موسى عليه السلام براى بنى‌اسرائيل كه گرفتار قحطى شده بودند ،درخواست باران كرد، اما خداوند متعال به او وحى فرمود كه : «باوجود شخص سخن‌چينى كه در ميان شما هست و به سخن‌چينى‌اش ادامه مى‌دهد، دعاى تو و دعاى همراهانت را اجابت نمى‌كنم».بحار الأنوار ، ج ۷۵، ص ۲۶۸، ح ۱۹
۱۰ پيامبر صلى الله عليه و آله :اِذا اَرَدْتَ اَنْ تَدعُوَ اللّه‌َ فَقَدِّم صَلاةً اَو صَدَقَةً اَو خَيْرا اَوْ ذِكْرا ؛
هر گاه خواستى دعا كنى ، پيش از آن ، نمازى بخوان يا صدقه‌اى بده يا كار خيرى بكن يا ذكرى بگو.عوالى اللآلى ، ج ۱، ص ۱۱۰، ح ۱۶
۱۱ امام كاظم عليه السلام :اِذا كانَ لَكَ يا سَماعَةُ اِلَى اللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ حاجَةٌ فَقُل : اَللّهُمَّ اِنّى اَسْاَ لُكَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلىٍّ فَاِنَّ لَهُما عِنْدَكَ شَاْنا مِنَ الشَّاْنِ وَ قَدْرا مِنَ القَدْرِ فَبِحَقِّ ذالِكَ الشَّاْنِوَ بِحَقِّ ذالِكَ الْقَدْرِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ اَنْ تَفْعَلَ بى كَذا وَ كَذا. فَاِنَّهُ اِذاكانَ يَومُ الْقيامَةِ لَمْ يَبْقَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لا نَبىٌّ مُرْسَلٌ وَ لا مُؤْمِنٌ مُمْتَحَنٌ اِلاّ وَ هُوَ يَحْتاجُاِلَيْهِما فى ذالِكَ الْيَوْمِ ؛
اى سماعه! هر گاه به درگاه خداوند عزّوجلّ حاجتى داشتى ، بگو : بار خدايا! به حقّ محمّد و على ، از تو درخواست مى‌كنم ، زيرا آن دو را نزد تو مقام و منزلتى بزرگ است .پس به حقّ آن مقام و آن منزلت ، از تو درخواست مى‌كنم كه بر محمّد و خاندان محمّد ،درود فرستى و فلان و بهمان حاجتم را برآورى، زيرا در روز قيامت ، هيچ فرشته مقرّب وپيامبرِ مُرسل و مؤمن مخلصى نباشد ، مگر اين‌كه به آن دو نيازمند باشد.كافى ، ج ۲، ص ۵۶۲، ح ۲۱
۱۲ امام على عليه السلام :بُكاءُ الْعُيونِ وَ خَشْيَةُ الْقُلوبِ مِنْ رَحْمَةِ اللّه‌ِ تَعالى ذِكْرُهُ ، فَاِذاوَجَدْتُموها فَاغْتَنِمُوا الدُّعاءَ وَ لَو اَنَّ عَبْدا بَكى فى اُمَّةٍ لَرَحِمَ اللّه‌ُ تَعالى تِلْكَ الاُْمَّةَ لِبُكاءِذالِكَ الْعَبْدِ ؛
گريه چشم‌ها و ترس دل‌ها ، از رحمت خداوند بلند نام است . بنابراين ، هر گاه اينها رادر خود يافتيد ، دعا كردن (درخواست از پروردگار ) را غنيمت شماريد . اگر در ميان يك امّت ، يك بنده هم گريه كند ، خداوند متعال به خاطر گريه آن بنده ، بر آن امّت رحم مى‌كند .مكارم الأخلاق ، ص ۳۱۷
۱۳ امام سجاد عليه السلام :وَ الذُّنوبُ الَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ: سوءُ النِّيَّةِ وَ خُبْثُ السَّريرَةِ وَالنِّفاقُ مَعَالاِْخْوانِ وَ تَركُ التَّصديقِ بِالاِْجابَةِ وَ تَأخيرُ الصَّلَواتِ الْمَفروضاتِ حَتّى تَذْهَبَ اَوقاتُهاوَ تَرْكُ التَّقَرُّبِ اِلَى اللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ بِالْبِرِّ وَالصَّدَقَةِ وَاسْتِعْمالُ الْبَذاءِ وَ الْفُحْشِ فِى الْقَولِ ؛
گناهانى كه دعا را رد مى‌كنند ، عبارت‌اند از : بدى نيّت ، بد ذاتى ، دورويى با برادران ،باور نداشتن اجابت دعا ، به تأخير انداختن نمازهاى واجب تا هنگامى كه وقتشان بگذرد وتقرّب نجستن به خداوند عزّوجلّ با نيكى كردن و صدقه دادن و بدزبانى و ناسزا گفتن.معانى الأخبار ، ص ۲۷۱، ح ۲
۱۴ پيامبر صلى الله عليه و آله :دُعاءُ السِّرِّ يَزيدُ عَلَى الْجَهْرِ سَبْعينَ ضِعْفا وَ اَ ثْنَى اللّه‌ُ سُبْحانَهُ عَلىزَكَريّا عليه السلامبِقَولِهِ : «اِذْ نادى رَبَّهُ نِدَاءً خَفيًّا» ؛
دعاى پنهانى ، هفتاد برابر دعاى آشكار ، ارزش دارد . خداوند متعال زكريا عليه السلامراچنين ستايش كرده است : «آن گاه كه پنهانى با پروردگارش سخن گفت».ارشاد القلوب ، ص ۱۵۴
۱۵ پيامبر صلى الله عليه و آله :اِنَّ اللّه‌َ لَيُمْسِكُ الْخَيْرَ الْكَثيرَ عَنْ عَبْدِهِ فَيَقولُ : لا اُعْطيهِ حَتّى يَسْاَ لَنى ؛
خداوند ، بسيارى از خوبى‌ها را به بنده‌اش نمى‌دهد و مى‌فرمايد : «به او نمى‌دهم تا ازمن بخواهد».مستدرك الوسائل ، ج ۵ ، ص ۱۷۵،ح ۵۶۰۳
۱۶ پيامبر صلى الله عليه و آله :اِذا دَعا اَحَدُكُم فَلْيَعُمَّ فَاِنَّهُ اَوجَبُ لِلدُّعاءِ ؛
هر گاه يكى از شما دعا كرد(و از من چیزی درخواست نمود) ، براى همه دعا كند ؛ زيرا اين، دعا را به اجابت نزديك‌تر مى‌كند.كافى ، ج ۲، ص ۴۸۷، ح ۱
۱۷ پيامبر صلى الله عليه و آله :يا فاطِمَةُ مَنْ تَهاوَنَ بِصَلاتِهِ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ ابْتَلاهُ اللّه‌ُ بِخَمْسَعَشْرَةَ خَصْلَةً : سِتٌّ مِنْها فى دارِ الدُّنْيا … فَاَمَّا اللَّواتى تُصيبُهُ فى دارِ الدُّنْيا … وَ لا يَرتَفِعُدُعاؤُهُ اِلَى السَّماءِ وَ السّادِسَةُ لَيْسَ لَهُ حَظٌّ فى دُعاءِ الصّالِحينَ ؛
اى فاطمه! هر كس ، از مرد و زن نمازش را سبك بشمارد ، خداوند او را به پانزده چيزمبتلا مى‌كند : شش تاى آنها در سراى دنياست … و آن شش چيزى كه در سراى دنيا به او مى‌رسد ، اين است كه : … و پنجم دعايش به سوى آسمان نمى‌رود ، و ششم ، او سهمى از دعاى نيكان ندارد .فلاح السائل ، ص ۶۱ ، ح ۱
۱۸ پيامبر صلى الله عليه و آله :يا اَ يُّهَا النّاسُ ! اِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ يَقولُ : مُروا بِالْمَعروفِ وَ انْهَوا عَنِ المُنْكَرِمِنْ قَبْلِ اَنْ تَدْعُوَنى فَلا اُجيبَكُمْ وَ تَسْاَلونى فَلا اُعْطيَكُمْ وَ تَسْتَنْصِرونى فَلا اَ نْصُرَكُم ؛
اى مردم! خداوند عزّوجلّ مى‌فرمايد : امر به معروف و نهى از منكر كنيد ، پيش ازآن‌كه مرا بخوانيد و پاسختان ندهم ، يا از من بخواهيد و عطايتان نكنم ، يا از من يارىطلبيد و يارى‌تان نرسانم.مسند ابن حنبل ، ج ۹، ص ۵۰۴ ،ح ۲۵۳۱۰
۱۹ پيامبر صلى الله عليه و آله :اَقْرَبُ ما يَكونُ الْعَبْدُ مِنْ رَبِّهِ وَ هُوَ ساجِدٌ فَاَكْثِرُوا الدُّعاءَ ؛
نزديك‌ترين حالتِ بنده به پروردگارش زمانى است كه در سجده است . پس در اينحالت ، بسيار دعا كنيد.صحيح مسلم ، ج ۱، ص ۳۵۰، ح ۲۱۵
۲۰ امام سجاد عليه السلام :اَللّهُمَّ اِنَّهُ يَحْجُبُنى عَنْ مَساَ لَتِكَ خِلالٌ ثَلاثٌ وَ تَحدونى عَلَيْها خَلَّةٌواحِدَةٌ يَحْجُبُنى اَمْرٌ اَمَرْتَ بِهِ فَاَبْطَاْتُ عَنْهُ وَ نَهىٌ نَهَيْتَنى عَنْهُ فَاَسْرَعْتُ اِلَيْهِ وَ نِعْمَةٌ اَنْعَمْتَ بِها عَلَىَّ فَقَصَّرتُ فى شُكْرِها وَ يَحدونى عَلى مَسْاَ لَتِكَ تَفَضُّلُكَ عَلى مَنْ اَقْبَلَبِوَجْهِهِ اِلَيْكَ ، وَ وَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ اِلَيْكَ ، اِذْ جَميعُ اِحْسانِكَ تَفَضُّلٌ و اِذْ كُلُّ نِعَمِكَ ابْتِداءٌ ؛
بار خدايا! سه چيز باعث مى‌شود كه من از تو درخواست نكنم و تنها يك چيز مرا بر آن مى‌دارد . آنچه مرا باز مى‌دارد ، يكى آن است كه تو مرا فرمان دادى و من در انجام آن سستى كردم ، ديگر آن‌كه مرا از كارى نهى فرمودى ، امّا من به انجام دادن آن شتافتم ، سوم آن‌كه مرانعمت ارزانى داشتى ، ولى من در شكرگزارى آن ، كوتاهى كردم . امّا آنچه مرا به درخواست كردن از تو مى‌كشانَد ، تفضّل تو بر كسى است كه به درگاهت روى كند و با خوش‌گمانى به سوىتو آيد ، كه همه احسان‌هايت ، تفضّل است و همه نعمت‌هايت ، نخستين است.صحيفه سجّاديّه ، از دعاى ۱۲
۲۱ امام صادق عليه السلام :قَضاءُ الْحَوائِجِ اِلَى اللّه‌ِ وَ اَسْبابُها ـ بَعْدَ اللّه‌ِ ـ الْعِبادُ تَجْرى عَلىاَيْديهِم فَما قَضَى اللّه‌ُ مِنْ ذالِكَ فَاقبَلوا مِنَ اللّه‌ِ بِالشُّكْرِ وَ ما زَوى عَنْـكُم مِنْها فَاقْبَلوهُ عَنِاللّه‌ِ بِالرِّضا وَ التَّسْليمِ وَ الصَّبْرِ فَعَسى اَن يَـكونَ ذالِكَ خَيْرا لَكُمْ فَاِنَّ اللّه‌َ اَعْلَمُ بِمايُصْلِحُـكُم وَ اَنْتُمْ لا تَعْلَمونَ ؛
برآورده شدن حاجت‌ها در اختيار خداست و اسباب آن، بعد از خداوند ، بندگان هستند كه به دست آنها اجرا مى‌شود . پس هر حاجتى را كه خداوند برآوَرْد ،سپاس‌گزارانه از خداوند بپذيريد و آنچه برآورده نساخت ، آن را نيز با رضايت و تسليم و صبر ، از او بپذيريد ، زيرا بسا اين براى شما بهتر است ، چرا كه خداوند ،به صلاحِ كار شما داناتر است و شما نمى‌دانيد.تحف العقول ، ص ۳۶۵
۲۲ امام صادق عليه السلام:اِنَّ قَوما فيما مَضى قالوا لِنَبىٍّ لَهُم : اُدْعُ لَنا رَبَّكَ يَرْفَع عَنَّا الْمَوتَفَدَعا لَهُم فَرَفَعَ اللّه‌ُ عَنْهُمُ المَوتَ فَكَثُروا حَتّى ضاقَت عَلَيهِمُ المْنازِلُ وَ كَثُرَ النَّسلُوَ يُصْبِحُ الرَّجُلُ يُطْعِمُ اَباهُ وَ جَدَّهُ وَ اُمَّهُ وَ جَدَّ جَدِّهِ وَ يُوَضّيهِم وَ يَتَعاهَدُهُم فَشَغَلوا عَنْ طَـلَبِ الْمَعاشِ . فَقالوا : سَل لَنا رَبَّكَ اَن يَرُدَّنا اِلى حالِنَا الَّتى كُنّا عَلَيها فَسَاَلَ نَبيُّهُم رَبَّهُفَرَدَّهُم اِلى حالِهِم ؛
يكى از اقوام گذشته به پيامبرشان گفتند : دعا كن پروردگارت مرگ را از ما بردارد . او دعا كرد و خداوند ، مرگ را از آنها برداشت . جمعيت آنان زياد شد، چندان كه منزل‌هايشان ديگر گنجايش آنها را نداشت و جمعيت چنان زياد شد كه هر مردى ناچاربود خرج پدر و جدّ و مادر و جدّ جدّش را بدهد و به نظافت و امور ديگر آنها رسيدگى كند و بدين ترتيب از طلب معاش باز ماندند .بار ديگر آمدند و درخواست كردند كه : دعا كن پروردگارت ما را به همان حال كه بوديم باز گرداند . پيامبرشان به درگاه پروردگارشان دعا كرد و آنها را به حال اوّلشان باز گرداند.كافى ، ج ۳، ص ۲۶۰، ح ۳۶
۲۳ پيامبر صلى الله عليه و آله :اِنَّ اللّه‌َ يَقولُ : … وَ لَو اَنَّ قُلوبَ عِبادِى اجْتَمَعَت عَلى قَلْبِ اَسْعَدِ عَبْدٍ لى مازادَ ذالِكَ فى سُلطانى جَناحَ بَعوضَةٍ وَ لَوْ اَ نّى اَعْطَيْتُ كُلَّ عَبْدٍ ما سَاَ لَنى ما كانَ ذالِكَ اِلاّ مِثْلَ اِبْرَةٍ جاءَها عَبْدٌ مِنْ عِبادى فَغَمَسَها فِى البَحرِ وَ ذالِكَ اَنَّ عَطائى كَلامٌ وَ عِدَتىكَلامٌ وَ اِنَّما اَقولُ لِشَّىْ‌ءٍ : كُنْ فَيَكونُ ؛
خداوند مى‌فرمايد : « … اگر دل‌هاى بندگانم ، همه يك‌جا در دلِ خوش‌بخت‌ترينبنده‌ام جمع شوند اين، به مقدارِ بالِ پشه‌اى بر سلطنت من نمى‌افزايد و اگر به هر بنده‌اى آنچه بخواهد ، عطا كنم ، اين نباشد ، مگر همانندِ سوزنى كه بنده‌اى از بندگانم بردارد ودر دريايى فرو بَرَد ؛ زيرا عطاى من به گفتارى است و وعده‌ام نيز به گفتارى . به چيزمى‌گويم : هست شو، پس هست مى‌شود.بحار الأنوار ، ج ۷۷، ص ۱۳۶، ح ۴۸
۲۴ امام على عليه السلام :اِنَّ اللّه‌َ ـ تَبارَكَ وَ تَعالى ـ اَخْفى اَرْبَعَةً فى اَرْبَعَةٍ : اَخْفى رِضاهُ فىطاعَتِهِ فَلا تَسْتَصْغِرَنَّ شَيئا مِن طاعَتِهِ ، فَرُبَّما و افَقَ رِضاهُ وَ اَ نْتَ لا تَعْلَمُ وَ اَخْفى سَخَطَهُ فى مَعصيَتِهِ فَلا تَستَصْغِرَنَّ شَيئا مِن مَعصيَتِهِ فَرُبَّما و افَقَ سَخَطَهُ مَعصيَتُهُو اَنتَ لا تَعلَمُ و اَخفى اِجابَتَهُ فى دَعوَتِهِ فَلا تَستَصغِرَنَّ شَيئا مِن دُعائِهِ فَرُبَّما و افَقَاِجابَتَهُ و اَنتَ لا تَعلَمُ و اَخفى وَليَّهُ فى عِبادِهِ فَلا تَستَصغِرَنَّ عَبدا مِن عَبيدِ اللّه‌ِ فَرُبَّمايَكونُ وَليَّهُ وَ اَنتَ لا تَعلَمُ ؛
خداوند تبارك و تعالى چهار چيز را در دلِ چهار چيز مخفى نموده است :خشنودى‌اش را در طاعتش مخفى نموده، پس مبادا كه چيزى از طاعت او را كوچك بشماريد ، زيرا ممكن است خشنودى او در همان باشد و تو نمى‌دانى . ناخشنودى‌اش رادر معصيتش مخفى كرده . پس مبادا كه چيزى از معصيت او را كوچك بشماريد ، زيراممكن است ناخشنودى او در همان باشد و تو نمى‌دانى .اجابتش را در دعاى از خود مخفى ساخته. پس چه بسا كه اجابت او در همان باشد وتو نمى‌دانى و ولىّ‌اش را در ميان بندگانش مخفى نموده است . پس مبادا هيچ بنده‌اى ازبندگان خدا را كوچك بشماريد ؛ زيرا اى بسا، همو ولىّ او باشد و تو نمى‌دانى.خصال ، ص ۲۰۹، ح ۳۱
۲۵ پيامبر صلى الله عليه و آله :لا يَتَمَنَّيَنَّ اَحَدُكُمُ المَوْتَ اِمّا مُحْسِنا فَلَعَلَّهُ اَنْ يَزْدادَ خَيرا وَ اِمّا مُسيئافَلَعَلَّهُ اَنْ يَسْتَعْتِبَ؛
هيچ يك از شما نبايد آرزوى مرگ كند ؛ زيرا اگر نيكوكار است ، شايد كه با ماندن،بيشتر نيكى كند و اگر بدكار است ، شايد كه با ماندن، از بدى دست بشويد.صحيح بخارى ، ج ۵ ، ص ۲۱۴۷، ح ۵۳۴۹
۲۶ امام باقر عليه السلام :اِنَّ اللّه‌َ تَعالى لَيُنادى كُلَّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مِنْ اَوَّلِ اللَّيلِ اِلىآخِرِهِ : اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌ يَدْعونى لاِخِرَتِهِ وَ دُنْياهُ قَبْلَ طُلوعِ الْفَجْرِ لاُِجيبَهُ ؟ اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌيَتوبُ اِلَىَّ مِنْ ذُنوبِهِ قَبْلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَتوبَ عَلَيْهِ ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ قَد قَـتَّرتُ عَلَيهِ رِزقَهُ فَيَساَ لَنِى الزِّيادَةَ فى رِزقِهِ قَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَزيدَهُ وَ اُوَسِّعَ عَلَيهِ ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ سَقيمٌيَساَ لُنى اَن اَشفيَهُ قَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فاُعافيَهُ ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ مَحبوسٌ مَغمومٌ يَساَ لُنىاَن اُطلِقَهُ مِن حَبسِهِ وَ اُخَلِّىَ سَربَهُ ؟ اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌ مَظلومٌ يَساَ لُنى اَن آخُذَ لَهُ بِظُلامَتِهِقَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَ نْتَصِرَ لَهُ وَ آخُذَ لَهُ بِظُلامَتِهِ ؟ قالَ عليه السلام : فَلا يَزالُ يُنادى بِهذا حَتّىيَطلُعَ الفَجرُ ؛
خداوند متعال ، هر شبِ جمعه ، از آغاز شب تا پايان آن ، از فراز عرش خويش ندا مى‌دهد : «آيا بنده مؤمنى نيست كه تا پيش از سپيده‌دَم ، مرا براى آخرت و دنيايش بخواند و من ، پاسخش دهم؟ آيا بنده مؤمنى نيست كه تا پيش از سپيده‌دَم از گناهانش به درگاه من ، توبه كند و من هم به سوى او بازگردم و توبه‌اش را بپذيرم آيا بنده مؤمنى نيست كه من روزى‌اش را بر او تنگ كرده باشم و او تا پيش از سپيده‌دَم ، افزايش درروزى‌اش را از من بخواهد و من بر روزى او بيفزايم و به آن گشايش دهم؟ آيا بنده مؤمنِ زندانى و غم‌زده‌اى نيست كه از من بخواهد از زندان آزاد و رهايش كنم؟ آيا بنده مؤمنِ ستم ديده‌اى نيست كه تا پيش از سپيده‌دَم از من بخواهد كه دادش را بستانم و من انتقام او را بگيرم و داد وى بستانم؟» و تا سپيده‌دَم ، به اين ندا ادامه مى‌دهد.تهذيب الأحكام ، ج ۳، ص ۵ ، ح ۱۱
۲۷ پيامبر صلى الله عليه و آله :اِنَّ يَومَ الجُمُعَةِ سَيِّدُ الاَيّامِ يُضاعِفُ اللّه‌ُ فيهِ الحَسَناتِ وَ يَمحو فيهِالسَّيِّئاتِ وَ يَرفَعُ فيهِ الدَّرَجاتِ وَ يَستَجيبُ فيهِ الدَّعَواتِ وَ يَكشِفُ فيهِ الكُرُباتِ وَ يَقضىفيهِ الحَوائِجَ العِظامَ وَ هُوَ يَومُ المَزيدِ ، للّه‌ِِ فيهِ عُتَقاءُ و طُـلَقاءُ مِنَ النّارِ ما دَعا بِهِ اَحَدٌ مِنَالنّاسِ وَ قَد عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرمَتَهُ اِلاّ كانَ حَقّـا عَلَى اللّه‌ِ عَزَّوَجَلَّ اَنْ يَجْعَلَهُ مِن عُتَقائِهِوَ طُلَقائِهِ مِنَ النّارِ ؛
روز جمعه ، سرور روزهاست . در اين روز خداوند ، خوبى‌ها را چند برابر مى‌كند و بدى‌ها و گناهان را پاك مى‌كند و درجات را افزايش مى‌دهد و دعاها را مستجاب مى‌نمايد و رنج و اندوه‌ها را برطرف مى‌سازد و حاجت‌هاى بزرگ را برآورده مى‌كند،روز افزونى و فراوانى است . در اين روز ، خداوند بسيارى را از آتش مى‌رهانَد و آزاد مى‌كند . اَحَدى از مردم در اين روز دعا نكند ، به شرط آن كه حق و حرمت آن را بشناسد ، مگر آن‌كه بر عهده خداوند عزّوجلّ است كه او را از رها و آزادشدگاناز آتش ، قرار دهد.كافى ، ج ۳، ص ۴۱۴، ح ۵
۲۸ امام باقر عليه السلام :اِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ مِن عِبادِهِ المُؤمِنينَ كُلَّ عَبدٍ دَعّاءٍ فَعَلَيكُم بِالدُّعاءِفِى السَّحَرِ اِلى طُلوعِ الشَّمسِ فَاِنَّها ساعَةٌ تُفْتَحُ فيها اَبوابُ السَّماءِ وَ تُقسَمُ فيهَاالاَرزاقُ وَ تُقضى فيهَا الحَوائِجُ العِظامُ ؛
خداوند عزّوجلّ از ميان بندگان مؤمنش ، بنده‌اى را كه بسيار دعا كند ، دوست مى‌دارد . پس ، همواره در سحرگاهان تا طلوع خورشيد دعا كنيد ؛ زيرا اين وقتى است كه در آن ، درهاى آسمان باز مى‌شود ، و روزى‌ها تقسيم مى‌گردد و حاجت‌هاى بزرگ برآورده مى‌شوند.كافى ، ج ۲، ص ۴۷۸، ح ۹
۲۹ امام صادق عليه السلام :اِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ فَرَضَ عَلَيكُمُ الصَّلَواتِ الخَمْسَ فى اَفضَلِ السّاعاتِفَعَلَيكُم بِالدُّعاءِ فى اَدبارِ الصَّلَواتِ ؛
خداوند عزّوجلّ نمازهاى پنجگانه را در بهترين اوقات ، بر شما واجب نموده است .پس بعد از نمازها ، دعا كنيد.خصال ، ص ۲۷۸، ح ۲۳
۳۰ امام صادق عليه السلام :اِنَّ الرَّجُلَ لَيَخرُجُ اِلى قَبرِ الحُسَينِ عليه السلام فَلَهُ اِذا خَرَجَ مِن اَهلِهِ بِاَوَّلِخُطوَةٍ مَغفِرَةٌ لِذُنوبِهِ ثُمَّ لَم يَزَل يُقَدَّسُ بِكُلِّ خُطوَةٍ حَتّى يَاْتيَهُ فَاِذا اَتاهُ ناجاهُ اللّه‌ُ ، فَقالَ : عَبدى سَلنى اُعطِكَ ادعُنى اُجِبكَ اُطلُب مِنّى اُعطِكَ سَلنى حاجَتَكَ اَقضِها لَكَ . قالَاَبو عَبدِ اللّه‌ِ عليه السلام : و حَقٌّ عَلَى اللّه‌ِ اَن يُعطىَ ما بَذَلَ ؛
هر كس براى زيارت قبر حسين عليه السلام خارج شود ، هنگامى كه از خانه‌اش بيرون شد ،براى هر قدمى يك گناهش آمرزيده مى‌شود و پيوسته با هر قدمى كه برمى‌دارد ، پاك‌ترمى‌شود تا به آن جا برسد و چون به آرامگاه رسيد ، خداوند ، به صورت درگوشى به اومى‌گويد: بنده من! از من بخواه تا عطايت كنم ، مرا بخوان تا اجابتت نمايم ، از من بطلب تا به تو بدهم ، حاجتت را از من بخواه تا برآوَرم. و امام صادق عليه السلام فرمود: بر خداست كه آنچه را وعده داده است ، عطا كند.ثواب الأعمال ، ص ۱۱۷، ح ۳۲
۳۱ اَنَس رحمه‌الله :اِنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى الله عليه و آله عادَ رَجُلاً مِنَ المُسلِمينَ قَد خَفَتَ فَصارَ مِثلَ الفَرخِ ، فَقالَلَهُ رَسولُ اللّه‌ِ صلى الله عليه و آله : هَل كُنتَ تَدعو بِشَى‌ءٍ اَو تَساَ لُهُ اِيّاهُ ؟ قالَ : نَعَم ، كُنتُ اَقولُ : اللّهُمَّ ماكُنتَ مُعاقِبى بِهِ فِى الآخِرَةِ ، فَعَجِّلهُ لى فِى الدُّنيا . فَقالَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى الله عليه و آله : سُبحانَ اللّه‌ِ لاتُطيقُهُ ، ـ اَو لا تَستَطيعُهُ ـ ! اَفَلا قُلتَ : اَللّهُمَّ آتِنا فِى الدُّنيا حَسَنَةً وَ فِى الآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِناعَذابَ النّارِ ؟ قالَ : فَدَعَا اللّه‌َ لَهُ فَشَفاهُ ؛
رسول خدا صلى الله عليه و آله ، به عيادت مردى از مسلمانان رفتند كه مانند جوجه ضعيف شده بود . به او فرمودند : آيا قبلاً دعايى مى‌كرده‌اى يا از خدا چيزىمى‌خواسته‌اى؟. عرض كرد : آرى . مى‌گفتم : بار خدايا ! هر كيفرى كه درآخرت مى‌خواهى به من برسانى ، در همين دنيا برسان. پيامبر خدا فرمودند :سبحان اللّه! تو طاقت آن را ندارى . چرا نگفتى : بار خدايا ! در دنيا و آخرت ، به مانيكى عطا فرما و از عذاب آتش ، نگاهمان بدار؟. آن مرد ، اين دعا را خواند و خداوند ،شفايش بخشيد.صحيح مسلم ، ج ۴، ص ۲۰۶۸، ح ۲۳
۳۲ امام صادق عليه السلام :و سَمِعَ اَميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام رَجُلاً يَقولُ : اللّهُمَّ اِنّى اَعوذُ بِكَ مِنَ الفِتنَةِ .قالَ عليه السلام : اَراكَ تَتَعَوَّذُ مِن مالِكَ وَ وُ لدِكَ ! يَقولُ اللّه‌ُ تَعالى : «اِنَّما اَمْوَالُكُمْ وَ اَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ»وَلكِن قُل : اَللّهُمَّ اِنّى اَعوذُ بِكَ مِن مُضِلاّتِ الفِتَنِ ؛
امير مؤمنان عليه السلام ، شنيد كه مردى مى‌گويد : بار خدايا ! از فتنه به تو پناه مى‌برم . به اوفرمودند : مى‌بينم كه از مال و فرزندت به خدا پناه مى‌برى. خداوند متعال مى‌فرمايد :«جز اين نيست كه دارايى‌ها و فرزندانتان فتنه‌اند» بلكه بگو : بار خدايا ! از فتنه‌هاى گم‌راه كننده ، به تو پناه مى‌برم.امالى طوسى، ص ۵۸۰ ، ح ۱۲۰۱
۳۳ امام صادق عليه السلام :اِنَّ العَبدَ لَيَدْعو فَيَقولُ اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ لِلْمَلَكَيْنِ: قَدِ اسْتَجَبْتُ لَهُ وَلكِنِاحْبَسوهُ بِحاجَتِهِ ، فَاِنّى اُحِبُّ اَنْ اَسْمَعَ صَوْتَهُ وَ إِنَّ الْعَبْدَ لَيَدْعو فَيَقولُ اللّه‌ُ تَبارَكَوَ تَعالى: عَجِّلوا لَهُ حاجَتَهُ فَاِنّى اُبْغِضُ صَوْتَهُ؛
براستى كه انسان دعا مى‌كند و خداوند عزّوجّل به دو فرشته مى‌فرمايد: من دعاى اورا مستجاب كردم، اما حاجتش را نگهداريد، زيرا دوست دارم صداى او را بشنوم وديگرى دعا مى‌كند و خداوند تبارك و تعالى مى‌فرمايد: زود خواسته‌اش را برآوريد، كه من خوش ندارم صداى او را بشنوم.كافى، ج ۲، ۴۸۹، ح ۳
۳۴ امام على عليه السلام :سَمِعَ رَجُلاً يَدعو لِصاحِبِهِ ، فَقالَ : لا اَراكَ اللّه‌ُ مَكروها ! فَقالَ : اِنَّمادَعَوتَ لَهُ بِالمَوتِ ، لاَِنَّ مَن عاشَ فِى الدُّنيا لا بُدَّ اَن يَرَى المَكروهَ ؛
شنيدند كه شخصى براى دوستش، چنين دعا مى‌كند الهى غم نبينى و گرفتارنشوى! امام عليه السلام فرمودند : تو در واقع براى مرگش دعا كردى ؛ زيرا هر كس در دنيا زندگى مى‌كند ، ناچار ، غم و گرفتارى مى‌بيند.شرح نهج البلاغة ، ج ۲۰، ص ۲۸۹،ح ۳۰۱
۳۵ پيامبر صلى الله عليه و آله :يَكفى مِنَ الدُّعاءِ مَعَ البِرِّ ما يَكفِى الطَّعامَ مِنَ المِلحِ ؛
دعا همراه با كار خير ، به اندازه نمك براى غذا كافى است.امالى طوسى ، ص ۵۳۴ ، ح ۱۱۶۲
۳۶ امام صادق عليه السلام :اِنَّ اللّه‌َ تَعالى اَوحى اِلى داوُودَ عليه السلام ، اَنْ بَلِّغ قَومَكَ اَ نَّهُ لَيسَ مِن عَبدٍمِنهُم آمُرُهُ بِطاعَتى فَيُطيعُنى اِلاّ كانَ حَقّـا عَلَىَّ اَن اُعينَهُ عَلى طاعَتى فَاِن سَاَ لَنىاَعطَيتُهُ وَ اِن دَعانى اَجَبتُهُ وَ اِنِ اعتَصَمَ بى عَصَمتُهُ و اِنِ استَـكفانى كَفَيتُهُ و اِن تَوَكَّلَعَلَىَّ حَفِظتُهُ و اِن كادَهُ جَميعُ خَلقى كِدتُ دونَهُ ؛
خداوند متعال به داوود عليه السلام وحى فرمود كه : به قوم خود برسان كه هيچ بنده‌اى ازايشان نيست كه به فرمان‌بردارى از خودم فرمانش دهم و او فرمان برد ، جز آن‌كه بر مناست كه او را بر اطاعتم كمك كنم . پس اگر از من بخواهد ، عطايش مى‌كنم ، اگر مرابخواند ، پاسخش مى‌دهم ، اگر به من پناهنده شود ، پناهش مى‌دهم ، اگر از من كفايت طلبد ، كفايتش مى‌كنم ، اگر به من توكّل كند ، او را حفظ مى‌كنم و اگر همه آفريدگانم عليه او نقشه كشند ، من به سود او نقشه مى‌كشم.قصص الأنبياء ، ص ۱۹۸، ح ۲۵۱
۳۷ امام صادق عليه السلام :اِذا اَرادَ اَحَدُكُم اَن يُسْتَجابَ لَهُ فَليُطَيِّب كَسبَهُ وَ ليَخرُج مِن مَظالِمِالنّاسِ وَ اِنَّ اللّه‌َ لا يُرفَعُ اِلَيهِ دُعاءُ عَبدٍ و فى بَطنِهِ حَرامٌ اَو عِندَهُ مَظلِمَةٌ لاَِحَدٍ مِن خَلقِهِ ؛
هرگاه فردى از شما خواست دعايش مستجاب شود، درآمدش را حلال گرداند و از زير بار حقوق مردم بيرون برود. دعاى بنده‌اى كه در شكمش حرام باشد، يا حق يكى از خلق خدا به گردنش باشد، به درگاه خداوند بالا نمى‌رود.بحار الأنوار ، ج ۹۳، ص ۳۲۱، ح ۳۱
۳۸ امام صادق عليه السلام :اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَيِّرُ النِّعَمَ البَغىُ … وَ الَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ و تُظلِمُ الهَواءَعُقوقُ الوالِدَينِ ؛
گناهانى كه باعث از دست دادن نعمت‌ها مى‌شوند ، ستم كردن … است و گناهانى كه دعا را رد مى‌كنند و فضا را تيره و تار مى‌گردانند ، نافرمانى از پدر و مادر و آزردن آنهاست.كافى ، ج ۲، ص ۴۴۷، ح ۱
۳۹ سفيان ثورى :بَلَغَنى اَنَّ بَنى اِسرائيلَ قُحِطوا سَبعَ سِنينَ … فَاَوحَى اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ اِلىاَنبيائِهِم : لَو مَشَيتُم اِلَىَّ بِاَقدامِكُم حَتّى تَحفى رُ كَبُكُم و تَبلُغَ اَيديكُم عَنانَ السَّماءِ و تَـكِلَّاَلسِنَتُـكُم عَنِ الدُّعاءِ فَاِنّى لا اُجيبُ لَكُم داعيا و لا اَرحَمُ مِنكُم باكيا ، حَتّى تَرُدُّواالمَظالِمَ اِلى اَهلِها فَفَعَلوا فَمُطِروا مِن يَومِهِم ؛
شنيده‌ام كه بنى‌اسرائيل به مدّت هفت سال دچار قحطى شدند … پس خداوندعزّوجلّ به پيامبرانشان وحى فرمود كه : اگر پياده به سوى من بياييد ، آنچنان كه زانوهايتان ساييده شود ، و چندان دست به سوى آسمان دراز كنيد كه دست‌هايتان به كرانه‌هاى آسمان برسد و آن اندازه دعا كنيد كه زبان‌هايتان خسته شود ، دعاى هيچ يك از شما را نمى‌پذيرم و به هيچ گريه‌كننده‌اى از شما رحم نخواهم كرد تا آن گاه كه حقوق مردم را به صاحبان آنها باز گردانيد . آنان چنين كردند و همان روز ، باران آمد.إحياء علوم الدين ، ج ۱، ص ۴۶۱
۴۰ پيامبر صلى الله عليه و آله :قَطيعَةُ الرَّحِمِ تَحجُبُ الدُّعاءَ ؛
قطع رابطه با خويشاوندان، مانع اجابت دعا مى‌شود.نزهة الناظر ، ص ۳۷، ح ۱۱۵
سخن پایانی
همانطور که در ابتدای مقاله گفتیم خداوند در راستای حکمت خلقتش که انسان را مخلوقی مختار و دارای اراده خلق نموده است و مطابق آیه ای که در کتاب آسمانی امان ، قرآن فرموده بود که ای بندگان من هرگاه می خواهید تصمیمی بگیرید ، ابتدا بروید و نقل قول ها و حرف و حدیث های گوناگون را از افراد و فرهنگ های مختلف بشنوید و در نهایت ، و بعد از تجزیه تحلیل و بررسی و ارزیابی آنها بروید و بهترین آنها را انتخاب نمایید .
ر هیمن اساس ما نیز بعد از مطالعه روش ها و تکنیک های زیادی که در کتب و آموزش های تدریس های آنها وجود داشت ، بعد از کلی تحقیق و پژوهش و تفکر در همه روش ها متوجه شدیم که شاید بعضی از آن روش ها هم جذاب و شاید هم کارساز هم باشند ولی از دیدگاه ما ، و با توجه به دشات های خودمان ترجیح دادیم که با تیر دو نشان و دو هدف را برای خودمان بزنیم ،یعنی هم درخواست خودمان را انجام داده باشیم و هم دستور خالق و پروردگار خود را بجای آورده باشیم .
مگرنه در آموزش های قانون جذب بدنبال شکرگزاری و باورهای توحیدی و بدنبال رسیدن به نیت و اراده خالق هستیم ، پس الان بهترین فرصت برای رسیدن به این هدف نیز می باشد
درواقع با درخواست هایی از جنس دستورات خالق و معصومین ،ما مطمئنا در حال رسیدن به هدف های خود و همچنین هدف هایی بسیار بزرگتر از آنچه فکرش را می کنیم هستیم
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.