خود دلسوزی پشش از شکست در چالش‌ های اراده می‌تواند تأثیر مثبتی داشته باشد.

باور عامه بر این است که خودانتقادی زیاد، ابزاری ضروری برای هدایت ما به مسیر درست است. اما باید بدانید که این باور اشتباه است. مطالعات یکی پس از دیگری نشان داده‌اند که پس از شکست در چالش‌های اراده، خوددلسوزی تأثیر بهتری نسبت به خودانتقادی دارد.

بر اساس یک مطالعه‌، کسانی که به جای خودانتقادی شدید، خوددلسوزی می‌کنند، اراده‌ی بیشتری برای پیشرفت و یادگرفتن از اشتباهات، خطاها و ضعف‌های خود نشان می‌دهند.

مک‌گونیگال در کتاب «غریزه‌ی اراده» از نتایج یک مطالعه‌ می‌گوید. در این مطالعه از گروهی از زنانی که رژیم غذایی داشته‌اند دعوت شد تا در آزمایشی شرکت کنند. به ظاهر از آنها خواسته شد تا طعم آب‌نبات‌هایی را امتحان کنند. اما در واقع این افراد سوژه‌ی آزمایشی بر روی اراده و خوددلسوزی بوده‌اند.

پس از ورود زنان، از آنان خواسته شد تا از سینی دونات‌هایی را بردارند و بخورند. سپس از آنان خواسته شد تا یک لیوان بزرگ آب بنوشند (تا احساس سیری کنند). سپس از زنان خواستند تا به اتاق دیگری بروند و هر چقدر که می‌خواهند آب‌نبات‌ بخورند. پژوهشگران وزن آب‌نبات‌ها را از قبل می‌دانستند و می‌توانستند بفهمند هر یک از زنان دقیقا چه مقداری آب‌نبات خورده است.

پیش از ورود به اتاق آب‌نبات‌ها با نیمی از زنان صحبت شد و در آنان نوعی حس خوددلسوزی ایجاد شد. به آنها گفته شد: «می‌دانیم که پس از خوردن این مقدار دونات احساس بدی دارید؛ لطفا فراموش نکنید که شما به درخواست ما این مقدار دونات را خوردید. عیبی ندارد گاهی رژیم خود را بشکنید. نیازی نیست به خودتان سخت بگیرید».

سپس مشاهده شد آن دسته از زنانی که با آنها صحبت‌هایی برای ایجاد احساس خوددلسوزی نشد، سه برابر گروهی که با آنان صحبت شد، آب‌نبات خوردند.

بنابراین دفعه‌ی بعدی که در چالش اراده شکست خوردید، فراموش نکنید که شما هم انسان هستید. با خودتان مهربان باشید و به خودتان سخت نگیرید.